نقاشی

شعری که بعنوان موی سر در نقاشی کار شده است شعری کردی به نام هه تاو (خورشید) از نجیبه رحمانی شاعر کرد است‌.

متن شعر: هه تاو

هه ل دی هه تاو له ئاسو

پرشنگی دی له سه ر خو

به بزه ی لیو دسته ده ر

جوانتر له زیر و گه و هه ر

له دوا تار مای شه وی

رووناڪی ده ر ده ڪه وی

هه تاو گه رم و به تینه

رووناڪی مایه ی ژینه

بو سرووشت و بو ئاوی

به ڪه لڪه به ته واوی

روژی دی دست ئه م جاره

سوودی لی به ن یه ڪباره.

نجیبه رحمانی از ڪتاب پلڪه. ترجمه: خورشید خانم

خورشید خانم آفتاب ڪن

یه مشت برنج تو آب ڪن

ما بچه های ڪردیم

از سرمایی بمردیم.

خورشید خانم آفتاب ڪرد یه مشت برنج تو آب ڪرد

برفای خونه مون و با یڪ نگاهش آب ڪرد.

خورشید روی ضربه گیر پنکه کشیده شده است. کار با دورریز است و به جهت فرم و فرورفتگی ها و برجستگی هایی که دارد ایده خورشید به ذهنش رسید.

این ورقه های سنگ رو از پای کوه در اردوی سفر به لاسم جمع کرد و روی این سنگ نقش خورشید را کشیده است.